Bureaucratie in de advocatuur?

Home   Brochure   Reageren   Handleiding   Links	Kwaliteitsstandaard wet, reglement of handleiding? Meer regels voor advocaten aflevering 2 Moeten wij de kwaliteitsstandaard zien als een reglement waaraan een advocaat moet voldoen als voorwaarde om gefinancierde rechtsbijstand te mogen verlenen of als een handleiding om de advocaat of het advocatenkantoor behulpzaam te zijn? De woorden “Deze standaard beoogt het kantoor daarbij behulpzaam te zijn door een bepaald basiskwaliteitsniveau te beschrijven en daarmee een aansporing te zijn om zaken bij voortduring te verbeteren. De normen kunnen dienen als leidraad voor initiatieven tot eigen kwaliteitsverbetering.” worden direkt voorafgegaan door “Het is de verantwoordelijkheid van de advocaat om vorm en inhoud te geven aan de eigen praktijk en de kwaliteit ervan. Van de advocaat mag tegelijk worden verwacht dat zichtbaar kan worden gemaakt hoe in het kader van de werkzaamheden van een kantoor diensten worden verleend en verwachtingen worden gehonoreerd.” Hieruit kan dus worden afgeleid dat de kwaliteitsstandaard zou moeten worden gezien als een hulpmiddel of soort handleiding om het advocatenkantoor of de advocaat behulpzaam te zijn bij: vorm en inhoud geven aan de eigen praktijk en de kwaliteit ervan; zichtbaar maken hoe diensten worden verleend en verwachtingen worden gehonoreerd.   Ad 1 Vorm en inhoud geven aan de eigen praktijk en de kwaliteit ervan kan weer worden onderscheiden in twee onderdelen: a) vorm en inhoud geven aan de eigen praktijk, b) vorm en inhoud geven aan de kwaliteit van de eigen praktijk   Ad a Met vorm en inhoud geven aan de eigen praktijk als zodanig heeft de kwaliteitsstandaard en het auditgebeuren niets te maken. Het handelt bij de kwaliteitsstandaard en het auditgebeuren allemaal om allerlei zaken er omheen. Ad b In hoeverre heeft de kwaliteitsstandaard te maken met vorm en inhoud geven aan de kwaliteit van de eigen praktijk? Veel van de zaken er omheen waarover de kwaliteitsstandaard handelt kunnen verband houden met een goede gang van zaken binnen de praktijkuitoefening. Voorzover de kwaliteitsstandaard gezien moet worden als een handleiding om het advocatenkantoor of de advocaat behulpzaam te zijn bij vorm en inhoud geven aan de kwaliteit van de eigen praktijk zijn dat wel wat grote woorden. Dat neemt niet weg dat veel randzaken die in de kwaliteitsstandaard ter sprake komen van invloed kunnen zijn op een goede gang van zaken rond de praktijkvoering en daarmee ook op de kwaliteit in de ruime betekenis van dat woord, van die praktijkvoering zelf. Duidelijk is overigens dat de strekking van de kwaliteitsstandaard in moet houden dat daarmee niet alleen inhoud wordt gegeven aan het geven van inhoud maar ook van vorm aan de kwaliteit van de eigen praktijk. De kwaliteitsstandaard beoogt de definiëren dan wel wettelijk vast te leggen wat onder “kwaliteit” wordt verstaan. Dit is de achtergrond van het idee dat het naleven van de kwaliteitsstandaard moet dienen als een voorwaarde om toevoegingen te mogen beantwoorden. Hiermee komen wij aan de volgende functie van de kwaliteitsstandaard: Ad 2 De kwaliteitsstandaard beoogt het kantoor behulpzaam te zijn bij het zichtbaar maken hoe diensten worden verleend en verwachtingen worden gehonoreerd. Hiervoor hebben wij gezien dat niet naar het publiek maar naar de auditor zichtbaar moet worden gemaakt hoe diensten worden verleend en verwachtingen worden gehonoreerd. Eerder is al tot uiting gekomen dat het doel van een audit is dat de advocaat moet aantonen dat hij aan de kwaliteitsstandaard voldoet en dat de advocaat dat ook op een andere manier kan doen dan door het ondergaan van een audit. De audit zou in die gedachtegang kunnen worden omschrijven als een hulpmiddel om zichtbaar te maken dat de advocaat aan de eisen voldoet. Uit de citaten blijkt echter anders: niet de audit maar de kwaliteitsstandaard is een hulpmiddel voor de advocaat of het kantoor om zichtbaar te maken dat aan de eisen wordt voldaan. Ter vergelijking: in deze logica zou het verbod om op de snelweg harder dan 120 km/uur te rijden kunnen worden aangemerkt als een hulpmiddel voor de automobilist om naar de politie toe kenbaar te maken dat de automobilist niet harder rijdt dan 120 km/uur! 17 juli 2006 Binnenkort meer