Bureaucratie in de advocatuur?

Home   Dossiers   Links	Unger rechts ingehaald? Ook in een peperdure, zeer snelle sportwagen kan men rechts worden ingehaald. De kans om rechts te worden ingehaald wordt uiteraard groter als men, in die peperdure snelle sportwagen, standaard op de linkerbaan rijdt. Al eerder is ter sprake gekomen dat onze landelijk deken van de Nederlandse Orde van Advocaten, Els Unger, een plan had en waarschijnlijk nog steeds heeft, om namen van advocaten die geschorst zijn geweest op een website te gaan publiceren. Hierbij moet wel een kanttekening worden gemaakt. Zoals de fans van Rita Verdonk een punt hebben als zij zeggen dat hun idool het beleid van haar voorganger Job Cohen uitvoert, zo kan ook worden opgemerkt dat het plan voor de website met namen van advocaten die geschorst geweest zijn niet nieuw is. Plannen in die richting bestaan al langer. Dit neemt niet weg dat dit plan helemaal past in de lijn die Unger voert sinds zij landelijk deken is. Volgens Unger zou daar een wetswijziging voor nodig zijn. Bureaucratie in de advocatuur heeft al eerder geconstateerd dat deze wetswijziging hieruit zou moeten bestaan dat artikel Artikel 261 van het Wetboek van Strafrecht buiten werking zou moeten worden gesteld. Hierbij kan worden aangetekend dat dit artikel, dat smaad strafbaar stelt, alleen van toepassing is indien aan het slachtoffer een bepaald feit telaste wordt gelegd met het doel daaraan ruchtbaarheid te geven. Indien op de website alleen zou worden vermeld dat een advocaat geschorst is geweest zonder dat daarbij wordt vermeld wat de beschuldiging inhoudt, zou wellicht gesteld kunnen worden dat van telastelegging van een bepaald feit geen sprake is. In dat geval zou sprake zijn van eenvoudige belediging en zou de wetswijziging die, zoals Unger heeft aangegeven, nodig zou zijn, hieruit bestaan dat artikel 266 van het Wetboek van Strafrecht buiten werking gesteld moeten worden. Een voorbeeld van wat de consequenties hiervan zouden zijn: stel dat op een dergelijke website zonder enige toelichting vermeld zou worden dat Mr. Radhakishun voor een jaar geschorst is en dat er geen publiciteit omheen zou zijn geweest, zodat niemand zou weten wat de beschuldiging inhoudt. Dan zou het publiek toch wel moeten geloven dat hij iets heel ergs gedaan heeft. Waar rook is is vuur, nietwaar. En dat terwijl hem niet veel meer verweten kan worden dan dat er kennelijk met zijn formulieren iets is misgegaan en dat hij zich een beetje goedgelovig en naïef opstelt als het gaat om het idee dat de Orde van Advocaten normen en waarden hoog houdt. Inmiddels lijkt het er op dat Unger rechts is ingehaald door Paul Ruijs, die een website, Courtwatch, heeft geopend waarop burgers een oordeel kunnen geven over advocaten. De komst van Courtwatch was vooraf aangekondigd in een artikel op Mr.-Online met de titel 'Advocaten op nieuwe site met de billen bloot' . “Belangenorganisaties zijn niet erg gelukkig met het initiatief” zo schrijft Mr.-Online. Hier manifesteert zich al een misverstand. Het blijkt te gaan over de Orde van Advocaten. Mr.-Online ziet de Orde van Advocaten als een belangenorganisatie voor advocaten en gaat er kennelijk van uit dat de Orde van Advocaten de belangen van advocaten zou behartigen. Trouwe bezoekers van Bureaucratie in de advocatuur weten dat dit een misverstand is. De Orde van Advocaten behartigt allerlei belangen, waaronder het algemeen belang, de belangen van de consument en de belangen van de overheid, maar niet de belangen van de advocaten. Wie aanwezig was bij de huishoudelijke vergadering van de Orde van Advocaten die op 28 september 2006 vond in de Philharmonie te Haarlem plaatsvond, kon constateren dat de leden van de Algemene Raad niet de advocaten, ook niet de rechtszoekenden in het algemeen, maar de consumenten als hun doelgroep, degenen namens en ten behoeve van wie zij optraden, zagen. Op de door de BOA bijeengeroepen buitengewone algemene vergadering van de Orde van Advocaten op 18 juli 2001 is een motie aangenomen waarin de vergadering de Algemene Raad uitdrukkelijk vroeg zich mede te laten leiden door de materiële en andere gerechtvaardigde belangen van de advocaten als zodanig en met name van hen die geheel zelfstandig of in kleine verbanden de praktijk uitoefenen. De motie vroeg de Algemene Raad niet zich alleen of zelfs in de eerste plaats door de belangen van de advocaten te laten leiden, nee de motie vroeg de Algemene Raad zich “mede” te laten leiden door gerechtvaardigde belangen van de advocaten. Het kwam er dus op neer dat de vergadering de Algemene Raad verzocht de belangen van de advocaten, en in het bijzonder de geheel zelfstandig of in kleine verbanden werkende advocaten, niet geheel buiten beschouwing te laten Zelfs dit is kennelijk al te veel gevraagd. Deze motie werd aangenomen. De Algemene Raad o.l.v. Mr. M.W. Guensberg heeft de motie toen niet uitgevoerd maar is wel blijven zitten! Volgens de Orde van Advocaten heeft een website als Courtwatch grote nadelen en moet je niet in de wilde weg gegevens verzamelen. Pardon? Hoe zit het dan met het plan van Unger om op een website namen te gaan publiceren van advocaten die geschorst zijn geweest? Als een website als Courtwatch grote nadelen heeft, waarom heeft dat plan dan geen grote nadelen? Zijn de nadelen van het plan van Unger niet veel groter dan die van een website als Courtwatch? Stelt de Orde van Advocaten zich hier niet op als een onderwijzer die met een zware sigaret in de hand zijn leerlingen zegt dat ze niet mogen roken? Kan de Orde van Advocaten niet beter eerst de hand in eigen boezem steken? Is alles wat de Orde van Advocaten doet per definitie goed en alles wat anderen doen per definitie fout? Geeft dit geen blijk van een enorme zelfgenoegzaamheid bij degenen die bij de Orde van Advocaten de dienst uitmaken? Wat zegt dit over de uithalen die vanuit de Orde van Advocaten worden gedaan naar de (voorlopig nog anonieme) “foute advocaten”? Heeft de Orde van Advocaten door een plan te maken om namen van advocaten die geschorst zijn geweest op een website te gaan publiceren, niet het recht verspeeld om op een geloofwaardige wijze kritiek te hebben op een website als Courtwatch? Als wij constateren dat Courtwatch een beter idee is dan het plan van Unger, zegt dat dus meer over het plan van Unger dan over Courtwatch. Voorafgaand aan de start van Courtwatch heeft op 10 oktober 2006 in het programma “Juridische zaken” op BNR Nieuwsradio een interview plaatsgevonden waarin Paul Ruijs geinterviewd werd door een redacteur van BNR, Lucas Cornelissen. Behalve Lucas Cornelissen en Paul Ruijs was ook een advocaat, Loes Gijbels, in de uitzending aanwezig. Het gedeelte waarin Ruijs aan het woord kwam begon met de volgende woorden van de interviewer: “Verzonnen uren declareren, hopeloze zaken toch langer rekken, natuurlijk komt dit absoluut nooit voor in de advocatuur maar jurist Paul Ruijs kreeg het wel voor mekaar daarmee een heel boek vol te krijgen. Om mensen te helpen met het uitkiezen van een advocaat begint hij volgende maand de website, Courtwatch.nl waarin mensen een oordeel kunnen geven over een advocaat..... ”. 2 januari 2006