Bureaucratie in de advocatuur?

Home   Dossiers   Links	Advocaat overleden na stress Op 15 februari 2006 meldde BNR Nieuwsradio (helaas vermeldt de website van BNR er voorzover bekend niets over) dat er in Groot Brittannië grote ophef is ontstaan over de dood van een jonge advocaat in een groot advocatenkantoor. Dit was een gevolg van de prestatiecultuur, waarin 16 uur werken op een dag geen uitzondering is. Aan het woord kwam een psychotherapeut, Carien Karsten. Zij legde uit dat er bij een advocaat vaak een mentale overbelasting is en een fysieke onderbelasting. Zij zijn dag in dag uit met hun hoofd bezig, waarbij er vaak onder grote druk gewerkt moet worden. Met “fysieke onderbelasting” wordt bedoeld dat zij weinig bewegen, weinig lopen, wat het gevaar voor allerlei kwalen vergroot. De verslaggever, Derk Marseille, vroeg Carien Karsten om een voorbeeld te geven van iemand met dergelijke problemen . Carien Karsten noemde een voorbeeld van iemand die als advocaat werkt en veel overnames deed en ook 's nachts werkte en alle lichamelijke klachten had genegeeerd. Stress bestond voor haar niet, zij nam alles wat maar kon om de pijn te dempen. Op een gegeven moment zou zij met vakantie gaan en viel flauw en zij herstelt daar niet op korte termijn van. De verslaggever merkte op dat het loon “hardstikke goed” is, dat je veel aanzien hebt en dat er sociaal niks mis mee is voor je omgeving en dat het dan dus heel moeilijk is om zelf te bepalen wanneer je je grens bereikt hebt. Carien Karsten merkte op dat, als een dergelijke advocaat op de klachten let en “op tijd” weg gaat, deze het hele kantoor tegen zich krijgt. Anderen maken dan negatieve opmerkingen als “ben je al met je vakantie begonnen?” en “wij werken wel door”, zodat je een schuldgevoel krijgt als je “op tijd” weg gaat. Uit het interview komt naar voren dat advocaten van rond de 30 jaar die bij grote kantoren werken het grootste risico lopen als het gaat om dit soort problemen. Dit wekt geen verbazing. Het ligt immers voor de hand dat advocaten van die leeftijd die op dit soort kantoren werken veelal een positie innemen van ondergeschikte. Ook hebben zij het grootste deel van hun loopbaan nog voor zich, zodat de druk om te presteren juist bij deze groep extra groot is. Is het in het belang van de rechtszoekenden dat advocaten zich zo kapot werken dat zij, soms op jonge leeftijd, allerlei psychische klachten door krijgen? Natuurlijk niet. Trouwe bezoekers van Bureaucratie in de Advocatuur weten dat het niet alleen de “bazen” van de grote advocatenkantoren zijn die verantwoordelijk zijn voor het opvoeren van de stress, maar ook de Orde van Advocaten. Dit zou een nieuwe reden moeten zijn om ons eens goed af te vragen of de weg die de Orde van Advocaten is ingeslagen wel een juiste weg is en of de Orde van Advocaten daarmee echt wel in het belang van de rechtszoekende en met name de “consument”, die bij de Orde van Advocaten voorrang heeft boven zowel de rechtszoekenden in het algemeen als de advocaten, handelt. In ieder geval heeft de Orde van Advocaten een aandeel in het opvoeren van de spanning die tot dit soort incidenten kan leiden. Dat wij van de Orde van Advocaten tot nu toe geen enkele reactie op dit gebeuren hebben kunnen signaleren is geen gunstig teken. 16 februari 2006 update 6 maart 2006