Bureaucratie in de advocatuur?


  

  Home

  Dossiers

  Links

  

 

  

 

 



Het nieuwste boekwerk van de Orde van Advocaten

Onlangs kregen de advocaten een boekwerk toegezonden met de titel “maak het verschil”. Op de omslag van het boek staat een afbeelding van een nors kijkende dame met grijze haren en zwarte lippen, die qua uiterlijk onmiskenbaar overeenkomsten vertoont met onze landelijk deken van de Orde van Advocaten, Els Unger, maar daarnaast ook kenmerken heeft van een fotomodel.

Het boek is voer voor psychologen. Het bevat een voorwoord van, al weer, onze landelijk deken van de Orde van Advocaten, Els Unger. Unger schrijft in dat voorwoord dat er redenen genoeg zijn om meer vrouwen en leden van minderheidsgroepen te boeien en te binden aan de advocatuur en dat dat te weinig gebeurt. Dit boekwerk en dit voorwoord verschijnen nu de termijn van Unger als landelijk deken van de Orde van Advocaten ten einde loopt, terwijl Unger gedurende haar termijn als landelijk deken vooral de aandacht heeft getrokken door de manier waarop zij voor onrust bij burgers, advocaten en politiek heeft gezorgd door de publiciteit te zoeken met uitlatingen die er op neerkomen dat er zeker 200 foute advocaten zijn. Dan hebben wij het nog niet gehad over een interview waarin zij verklaarde dat cliënten van concullega's van haar, de gewezen bestuurders van Ahold, in een cel thuis zouden horen.

Het boekwerk handelt grotendeels over politiek correcte onderwerpen als taakverdeling tussen vrouwen en mannen, over belemmeringen die vrouwen die de top willen bereiken daarbij ondervinden als gevolg van de zorg voor kinderen e.d., dit alles vanuit het perspectief van vrouwen die in grote advocatenkantoren werkzaam zijn. Incorrecte onderwerpen die niet minder belangrijk zijn, zoals vrouwen met een fijne neus voor mannen met geld en status – zie hier en hier – en vrouwen die ten onrechte denken zo'n fijne neus voor mannen met geld en status te hebben, zoals misschien ook de vriendin van Wolfowitz, komen niet ter sprake. Hoe de vriendin van Wolfwitz haar vriend zo ver gekregen heeft dat hij zijn eigen positie op het spel zette om haar een riant salaris te helpen, zouden wij graag willen weten, maar via dit boekwerk zullen wij daar niet achter komen. Deze en dergelijke onderwerpen vallen buiten het bestek van Bureaucratie in de Advocatuur. Dit “uitstapje” zou nooit op deze plaats gemaakt zijn als de Orde van Advocaten niet met een dergelijk boekwerk zou zijn gekomen. Naar aanleiding van dit boekwerk zal er derhalve geen serie artikelen verschijnen zoals die eerder is verschenen naar aanleiding van de speciale uitgave van het Advocatenblad met de titel “advocatuur op drift?” (Heksen in toga).

Intussen organiseert de Orde van Advocaten bijeenkomsten waarbij de aanwezige advocaten te horen krijgen dat een aantal rechters vinden dat advocaten het slecht doen en dat er wat zwaait als dat niet verbertert, om nog maar te zwijgen van het convenant dat de Orde van Advocaten zich in de maag heeft laten splitsen en wat de Orde van Advocaten doet als de overheid dat convenant niet nakomt.

Kortom, de Orde van Advocaten is het spoor bijster. Er is een schrale troost. Het boekwerk zal waarschijnlijk niet via de boekhandel te verkrijgen zijn, zodat slechts een beperkte kring er kennis van neemt. Een klein voorproefje van wat er anders zou kunnen gebeuren vindt U hier.

In de inmiddels verschenen aflevering van het Advocatenblad van 11 mei 2007 staan 4 reacties van advocaten op het boekwerk, waarvan er slechts een het boekwerk positief waardeert. Van de drie anderen heeft een het boekwerk teruggezonden en een het bij het oud papier geflikkerd. Deze laatste twee kunnen het in ieder geval niet meer aan Paul Ruijs ter beschikking stellen.

Ook Unger gaat nog in de verdediging – zie bladzijde 263 van het nieuwste Advocatenblad. Naar aanleiding van het feit dat zij te horen heeft gekregen dat de Orde van Advocaten wel erg makkelijk omgaat met het geld van de verplichte leden, geeft zij toe dat het boekje geld gekost heeft, maar Unger geeft aan dat de commissie gemeend heeft dat deze “investering” (?) verantwoord is. Volgens Unger kan de advocatuur zich het onbenut laten van de vrouwelijke “brain drain” en het waardevol allochtoon talent niet permitteren. In de gedachtengang van Unger is het uitbrengen van een dergelijk boekwerk daartoe derhalve kennelijk noodzakelijk, zal een dergelijk boekwerk daartoe bijdragen en zullen de gemaakte kosten daarmee terugverdiend worden.

Zie ook: Relatiegeschenk Orde met kritiek ontvangen - Advocatie

15 mei 2007

update 17 mei 2007